با این دو روش خودتان رو بیشتر بشناسید

 

روانشناسان معتقدند لازمه‌ی داشتن اعتماد‌به‌نفس «پذیرفتن» خود و «دوست‌داشتن» خود است. اگر ما بتوانیم نقاط قوت و ضعف خود را بپذیریم و خودمان را دوست داشته باشیم، سنگ بنای اعتماد‌به‌نفسمان را گذاشته‌ایم. علاوه بر این، توجه به این نکته ضروری است که اعتماد‌به‌نفس فطری نیست، یعنی با آن به دنیا نمی‌آییم. همچنین ناگهان و یکباره حاصل نمی‌شود، بلکه احساسی از توانمندی است که با فرآیندی منظم و مداوم پرورش می‌یابد. این فرایند مثل گلوله‌ی برفی است که در اثر غلتیدن بزرگ‌تر و بزرگ‌تر می‌شود. به نظر شما

• چه عواملی به ما کمک می‌کند که خودمان را بهتر بشناسیم؟ 
• پذیرش خود یعنی چه و چگونه به رشد خودآگاهی می‌انجامد؟
• چگونه می‌توانیم خودمان را دوست داشته باشیم و روابطمان را بهبود ببخشیم؟

در این نوشتار قصد داریم به موانع و عوامل موثر در رشد خودآگاهی بپردازیم.

ا. پذیرش خود

 پذیرش خود به این معناست که نقاط قوت و ضعفمان را بپذیریم و خودمان را همان‌طور که هستیم دوست داشته باشیم. مسلم است که عوامل متعددی در چگونگی  پذیرفتن خود، به همان شکلی که هستیم، نقش دارند اما یکی از مهم‌ترین عوامل مؤثر در پذیرش خود، پذیرفتن اشتباه‌هایی است که از ما سر می‌زند. 

هیچ‌یک از ما نمی‌خواهیم مرتکب اشتباه شویم، اما اغلب اوقات از اشتباه‌های غیرعمدی خود ناراحت می‌شویم. چرا؟ چون جایی در درونمان، این توقع وجود دارد که نباید اشتباه کنیم. 

یک اشتباه شاید چیزی را به ما یاد ‌دهد که هرگز فراموش نکنیم و ممکن است دری را به روی ما بگشاید که اگر آن اشتباه رخ نمی‌داد، هرگز آن در دیده نمی‌شد. گاهی اوقات باید اجازه دهیم اشتباهات پشت سر گذاشته شوند.

برای پذیرفتن خود نه‌تنها باید اشتباه‌هایی را بپذیریم که در لحظه اتفاق می‌افتد، باید اشتباه‌های گذشته را هم بپذیریم و رها کنیم. 

اگر رهایی از خطاهای گذشته برایمان سخت است، فقط به این دلیل است که خود را نبخشیده‌ایم. یکی دیگر از عوامل مهم پذیرش خود بخشش خود است. بخشیدن خود و قبول اشتباه‌ها کلید کسب آرامش است. اگر خود را نبخشیم، نمی‌توانیم با آرامش و آزادی عمل کنیم. بزرگترین اشتباه ما فراموش‌نکردن خطاهای گذشته است.

 

۲.پذیرش دیگران

به گذشته برگردید و روابطتان با دیگران را مرور کنید. آیا برای انتخاب دوستان و همنشینان خود به دنبال افراد کاملاً مشابه خود می‌گردید؟ آیا انتظار دارید دیگران  به گونه‌ای که شما رفتار می‌کنید عمل کنند؟ و به گونه‌ای که شما صحبت می‌کنید صحبت کنند؟ این‌ها یعنی نپذیرفتن دیگران و به عبارت دیگر یعنی ناتوانی در پذیرش انسان‌ها به همان شکلی که هستند. مسلم است که نپذیرفتن دیگران برای خود فرد هم خسته‌کننده و طاقت فرساست. فردی که نمی‌تواند دیگران را بپذیرد، اغلب اوقات در روابط خود سرخورده می‌شود و همواره عصبی و ناراحت است. به‌راحتی از دیگران می‌رنجد و از دست آن‌ها عصبانی می‌شود؛ چه‌بسا اطرافیانش او را طرد کنند و این خود حلقه‌ی معیوبی را تشکیل می‌دهد که لحظه به لحظه از میزان اعتماد‌به‌نفس او کم می‌کند.: عوامل موثر در رشد خودآگاهی