تشویق سازگاری: مهارتی که کودکان برای موفقیت به آن نیاز دارند

 

در این چند هفته گذشته، ما به عنوان انسان، مجبور بوده‌ایم تغییرات، تغییرات و تنظیماتی را انجام دهیم که شاید قبلاً هرگز مجبور به انجام آن نبوده ایم. انطباق پذیری یکی از مهم ترین مهارت‌های زندگی است که ما باید آن را توسعه دهیم. به عنوان والدین، ما اغلب بر نمرات فرزندانمان تمرکز می کنیم و مطمئن می شویم که آنها عالی هستند و عملکرد خوبی دارند. با محیط دائماً در حال تغییر، نیازهای سلامتی و معضلات عاطفی، ما خودمان ممکن است برای انطباق با آن تلاش کنیم.

 

ما به عنوان والدین تمام تلاش خود را می کنیم تا زندگی ایمن و قابل پیش بینی را برای فرزندانمان فراهم کنیم. گاهی اوقات زندگی تغییرات شگرفی مانند ویروس COVID-19 را نشان می دهد که انعطاف پذیری و سازگاری ما را آزمایش می کند.

 

وقتی موانعی مطرح می‌شوند، می‌خواهیم فرزندانمان فعال و با اعتماد به نفس باشند و از استراتژی‌هایی استفاده کنند که می‌تواند بر سرنوشت آنها برای بهتر شدن تأثیر بگذارد.

 

به سخنرانی خانم لامبرتس در مورد سازگاری گوش دهید تا روش هایی را بیاموزید که سازگاری را در خانواده شما افزایش می دهد.

مادلین لوین، دکترای روانشناس با بیش از 40 سال تجربه به عنوان پزشک، مشاور، مربی و نویسنده پرفروش نیویورک تایمز، از طریق تحقیقات خود در مورد آخرین پیشرفت‌های علوم اعصاب، مهارت‌هایی را که کودکان برای موفقیت در آن نیاز دارند، شناسایی می‌کند. آینده.

 

لوین خاطرنشان می کند که سازگاری یکی از مهم ترین این مهارت ها است. در واقع، تحقیقات مشخص کرده است که سازگاری پیش‌بینی‌کننده بهتری برای موفقیت کلی نسبت به انعطاف‌پذیری است. سازگاری به واکنش یا واکنش اولیه کودک به رویدادها، افراد و ایده های جدید اشاره دارد. سازگاری سه بخش دارد: رفتاری، شناختی و عاطفی.

سه بخش سازگاری:

سازگاری رفتاری شامل تنظیم اعمال یا رفتار فرد در پاسخ به عدم اطمینان و تازگی است

سازگاری شناختی شامل تنظیم تفکر فرد است

سازگاری عاطفی شامل تنظیم احساسات مثبت و منفی فرد است

کودکانی که سازگارتر هستند تمایل دارند به آرامی از یک فعالیت به فعالیت دیگر حرکت کنند، آنها سریعتر با تغییر سازگار می شوند. به نظر می رسد کودکان با این خلق و خوی با جریان حرکت می کنند و انعطاف پذیرتر هستند. آنها مشتاقانه منتظر برنامه ها، فعالیت ها و ایده های جدید هستند. ما به عنوان والدین ممکن است لازم باشد آنها را تشویق کنیم تا قبل از اقدام، سرعت خود را کاهش دهند و فکر کنند.

 

کودکانی که سازگاری کمتری دارند، در مواجهه با تغییرات روتین و برنامه زمان دشوارتری دارند. آنها ممکن است بیشتر از همسن و سال های خود عصبانی شوند یا گریه کنند. آنها ممکن است در انطباق با فعالیت ها، ایده ها یا گردش های جدید کند باشند. آنها ممکن است در کنار افراد جدید یا حتی وسایل جدید در خانه احساس راحتی کمتری داشته باشند. کودکانی که دارای این خلق و خوی هستند، از پیش بینی پذیری روتین ها شکوفا می شوند، به این معنی که کمتر به موقعیت های خطرناک عجله می کنند و کمتر تحت تأثیر همسالان قرار می گیرند.

در مطالعه اخیر هاروارد، ما متوجه شدیم که مغز در سال های اولیه انعطاف پذیرترین یا پلاستیکی ترین است. انعطاف پذیری اولیه به این معنی است که تأثیرگذاری بر ساختار مغز در حال رشد کودک آسان تر و مؤثرتر است.

 

بنابراین، اجازه دادن به آنها برای شکست‌های کوچک منجر به اعتماد به نفس برای مدیریت دنیایی می‌شود که دائماً در حال تغییر است. همانطور که آنها در مدیریت رویدادهای غیرقابل پیش بینی زندگی رشد می کنند، مجموعه مهارت های آنها گسترش می یابد و اعتماد به نفس قوی برای آنها ایجاد می کند.

 

به عنوان والدین، ما باید در برابر اصرار برای نجات فرزندتان از هر موقعیت دشوار مقاومت کنیم تا به او اجازه دهیم مهارت‌هایی را که برای سازگاری نیاز دارد، تمرین کند. ما اغلب رضایت فرزندانمان را از اینکه حلال مشکلات خودشان هستند، از دست می دهیم.

 

می‌توانید با گفتن یک داستان قابل ربط از دوران کودکی‌تان و بیان احساساتی که تجربه کرده‌اید، به فرزندانتان کمک کنید تا در هنگام مشکلات، خودشان را مدیریت کنند، یا می‌توانیم احساسات آنها را با احساسات یک شخصیت اصلی در یک کتاب داستان یکی کنیم. ممکن است کودک در بیان احساس خود و حفظ آن در درون خود مشکل داشته باشد. کلماتی را به آنها آموزش دهید تا احساسات خود را بیان کنند.

 

وظیفه ما به‌عنوان والدین این است که به آنها کمک کنیم تا یاد بگیرند که مواجهه با شرایط دشوار چه احساسی دارد و اعتماد به نفس خود را در دانستن اینکه می‌توانند از شرایط غیرمنتظره بهبود یابند، افزایش دهند.

اگر بچه‌ها بدانند که در آینده چه می‌شود و چه رفتارهایی انتظار می‌رود، این انتقال راحت‌تر پیش خواهد رفت.

 

تغییرات کوچک را از قبل به آنها اطلاع دهید. ما اغلب از خود گفتاری استفاده می کنیم یا یک سری عکس در ذهن خود ایجاد می کنیم که به حقیقت ما برای آینده تبدیل می شود. میتونه درست باشه یا نه

 

با کودک خود صحبت کنید، اجازه دادن به افکار او در انزوا می تواند منفی باشد. به آنها کمک کنید تا گزینه های مثبت ایجاد کنند. وقتی می شنوید که فرزندتان از کلماتی مانند «هرگز»، «همیشه» و «همه» استفاده می کند، این جملات ممکن است واقعیت آنها باشد.

 

ما به عنوان والدین می توانیم آنها را به چالش بکشیم و به آنها کمک کنیم دیدگاه متعادل تری نسبت به آینده داشته باشند.

 

همه کودکان با سبک یا خلق و خوی منحصر به فرد خود به دنیا می آیند که نحوه واکنش آنها به دنیا را تعیین می کند. ممکن است مفید باشد که چند سوال از خود بپرسید تا مشخص کنید که فرزند شما چقدر می تواند سازگار باشد.

فرزند شما چقدر سازگار است:

آیا کودک شما وقتی از او خواسته می شود فعالیت خود را تغییر دهد گریه می کند یا ناراحت می شود؟

آیا غافلگیری کودک شما را ناراحت می کند؟

آیا تغییر ایده ها یا روال ها برای آنها استرس زا است؟

آیا باید فرزندتان را تشویق کنید یا التماس کنید تا فعالیت های جدید را امتحان کند؟

آیا تصمیم گیری یا انتخاب برای فرزند شما دشوار است؟

می توان به جوانان آموزش داد که چگونه سازگارتر باشند و سپس به نوبه خود بهتر از فرصت های دنیای همیشه در حال تغییر خود استقبال کنند. عدم قطعیت، تغییرپذیری، گذار و تازگی چیزی است که زندگی را جالب می کند.

نحوه واکنش ما و فرزندانمان به این رویدادها تأثیر بسزایی در روند زندگی ما دارد.

تحقیقات ثابت می کند که با تمرین، جوانان می توانند رفتار، افکار و احساسات خود را با موفقیت تنظیم کنند.

افراد فعال احساس کنترل بیشتری بر شرایط خود دارند که به طور مستقیم با رضایت کلی از زندگی در ارتباط است.

منبع: https://blog.concordiashanghai.org/encouraging-adaptability-a-skill-children-need-to-succeed