آیا فکر میکنید فرزندتان کمالگراست؟ وقتی به کودکی فکر میکنید که کمالگراست، چه ویژگیهایی به ذهنتان میرسد؟ بسیاری از ما احتمالاً به کودکی فکر میکنیم که در کلاسهای متعددی ثبتنام کرده، اما هنوز به شرکت در کلاسهای بیشتر فکر میکند.
اغلب ما میدانیم که کمالگرایی یک «مشکل» به حساب میآید، اما عجیب است که معمولاً آن را بیاشکال میدانیم. ما تمایل داریم هر کسی را که تلاش زیاد و در نتیجه پیشرفت میکند، کمالگرا بنامیم، اما اینطور نیست که کمالگرایی همیشه بچهها را به سمت موفقیت سوق دهد؛ حتی ممکن است بچه ها را عقب نگه دارد و آنها را در معرض خطر اضطراب و افسردگی قرار دهد.
در این مقاله از دانابن، قصد داریم نشانههای رایج کمالگرایی در کودکان را بشناسیم و دربارهی این صحبت کنیم که چگونه میتوانید به فرزندتان که رگههایی از کمالگرایی دارد کمک کنید.
منظور از کمالگرایی در کودک چیست؟
کمالگرایی به تمایل کودک به بهترینبودن در زمینههای مختلف اشاره دارد. کودک کمالگرا معیارهای سختگیرانهای برای خود وضع میکند و اهدافی غیرمنطقی دارد و دائم در تلاش است تا در همهی فعالیتها بیرقیب باشد و بیعیبونقص عمل کند.
بسیاری از ما گاهیاوقات تصور میکنیم که کمالگرایی فرزندانمان را بهسمت موفقیت سوق میدهد. به هر حال، حفظ معیارهای سختگیرانه شما را به چالش میکشد تا سختتر کار کنید و تسلیم نشوید. کمالگرایی واقعی همیشه اینطور نتیجه نمیدهد. بچههای کمالگرا به قدری از شکست میترسند که ممکن است خود را به فعالیتهایی محدود کنند که بهراحتی آنها را انجام میدهند.
بچههای کمالگرا ممکن است از ورزشهای جدید یا برنامههایی دوری کنند که آنها در معرض خطر اشتباهکردن قرار میدهد. با گذشت زمان، این دوریکردن از موقعیتهای جدید ممکن است رشد کودک را محدود کند. اشتباهات بخش مهمی از یادگیریاند، بنابراین دوری از آنها به این معنی است که کودک فرصتهای یادگیری در دراز مدت را از دست میدهد.
کودکان کمالگرا در معرض خطر ازدستدادن فرصتهای تفریحی نیز هستند، چراکه شاید برخی از آن فعالیتهای ناآشنا که آنها را کنار گذاشتهاند، واقعاً سرگرمکننده و لذتبخش میبودند، اگر فقط به خودشان فرصت میدادند که آنها را تجربه کنند.
لینک مقال:با کودکان کمال گرا چگونه برخورد کنیم؟
Comments
Post a Comment