قدردانی در کودکان

 در دنیایی که بیشتر تمرکز افراد روی «من می‌خواهم» و «بیشتر می‌خواهم» است، چگونه می‌توانیم فرزندی قدردان تربیت کنیم؟

معمولاً بچه‌هایی اهل شکرگزاری‌اند که با این جمله‌ی طلایی بزرگ شده‌اند: «با دیگران آن‌طور رفتار کن که دوست داری آن‌ها با تو رفتار کنند.»

این نشان‌دهنده‌ی اهمیت نقش پدرومادر است که لازم است صفات مثبتی مانند قدردانی را برای فرزندشان الگوسازی کنند چون کودکان باید قدردانی واقعی را تجربه کنند و به‌طور ملموس احساس کنند که از آن‌ها تقدیر می‌شود.

مثلاً وقتی فرزندتان یکی از کاردستی‌هایش را به شما هدیه می‌دهد، با لبخندی گرم و لحنی صمیمانه بگویید: «از هدیه‌ی زیبایت ممنونم. حتماً برای درست‌کردنش خیلی زحمت کشیده‌ای. از چه رنگ‌های قشنگی استفاده کرده‌ای. خیلی خوشحالم کردی. همین‌جا روی یخچال می‌گذارمش تا همه‌ از آن لذت ببریم.»

یادگیری قدردانی برای بچه‌ها و پدرومادرشان فرآیندی کامل‌شونده و گاهی پیچیده است. مانند تمام ویژگی‌های رشدی، سنی که در آن احساس قدردانی ایجاد می‌شود، در هر کودک با کودک دیگر متفاوت است و ممکن است به این معنی باشد که برای بعضی از بچه‌ها مدت بیشتری طول می‌کشد تا از مرحله‌ی خودمحوری کودکی خارج شوند.

برای تربیت فرزندی قدردان و سپاسگزار می‌توانید این پیشنهادها را امتحان کنید:

1. برای فرزندتان الگوسازی کنید.

یکی از راه‌هایی که می‌توانیم قدردانی را در فرزندانمان تشویق کنیم این است که خودمان قدردانی را بلد باشیم چرا که بچه‌ها از مشاهده‌ی رفتار پدرومادرشان چیزهای بسیاری یاد می‌گیرند و درست مثل اسفنج، آنچه را که می‌بینند یا می‌شنوند، جذب می‌کنند. 

سعی کنید:

• به‌طور منظم درباره‌ی آنچه بابتش سپاسگزارید و علت آن صحبت کنید.
• از کلمه‌ی «متشکرم» بیشتر استفاده کنید تا فرزندتان یاد بگیرد چگونه از کارهایی که دیگران برایش انجام می‌دهند قدردانی کند. (تشکر از پیشخدمتی که غذا را سر میز آورده، تشکر از مسئول پارکینگ یک مجتمع، تشکر از همسایه‌ی مهربان و...)
• ار فرزندانتان نیز بابت کارهای خوبشان تشکر کنید. تشکرکردن از افراد، حتی وقتی کار پسندیده‌ی خیلی کوچکی انجام داده‌اند، رفتارشان را تقویت می‌کند.

منبع: سایت دانابن