بخواهیم یا نخواهیم، فرزندانمان در مسیر زندگی مشکلات و مسائل متعددی را تجربه میکنند. برای آنکه در دنیای پرشتاب و در حال تغییر امروز بتوانند با ناملایمات کنار بیایند، به مهارتهایی اساسی نیاز دارند.
تابآوری یکی از مهارتهای مهمی است که طیفی از تواناییها را در برمیگیرد و در کمک به کودکان برای عبور از مشکلات زندگی نقشی کلیدی دارد.
پژوهشها نشان میدهد سفر و طبیعتگردی میتواند برای رشد تواناییهای کودکان بستری غنی فراهم کند.
در این مقاله، به این پرسش پاسخ میدهیم که سفر و طبیعتگردی چگونه به رشد مهارت تابآوری کودکان کمک میکند.
مهارت تابآوری (Resilience) چیست؟
تابآوری به دستهای از قابلیتها و تواناییها گفته میشود که به افراد کمک میکند تا در رویارویی با سختیهای زندگی، سازگاری نشان دهند و از سختیها و تحولات عبور کنند. در مقالهی دیگری، مهارت تابآوری را بهطور مفصل توضیح دادهایم.
فرصتهای سفر و طبیعتگردی برای رشد مهارت تابآوری کودکان
رشد عاطفی: پژوهشها ارتباط قوی بین گشتوگذار در طبیعت و سلامت عاطفی کودکان را نشان داده است. یافتهها نشان میدهد گذراندن زمان در محیطهای طبیعی، اضطراب را کاهش میدهد و انعطافپذیری افراد را بیشتر میکند.
سکوت و سکون طبیعت به کودکان فرصت میدهد آرامش را تجربه کنند. همچنین اتفاقهای پیشبینیناپذیری که در سفر یا طبیعتگردی میافتد، فرصتی را فراهم میکند تا کودکان بر موانع غلبه کنند، واکنشهای خود را مدیریت کنند و در رویارویی با ناملایمات، انعطافپذیر باشند. چه جستوجو در جنگل، چه آبتنی در رودخانه یا بازی در پارک محلی، برای رشد عاطفی و ذهنی بچهها فواید فراوانی دارد.
قرارگرفتن در معرض محیطهای جدید: سفر و گشتوگذار در طبیعت، کودکان را در معرض محیطها، فرهنگها و تجربیات جدید قرار میدهد. زمانی که کودکان به محیطی ناآشنا قدم میگذارند، با پدیدههای تازه، آدابورسوم، نمادها و هنجارهای اجتماعی مختلفی روبهرو میشوند و باید جایگاه خودشان در آن دنیای جدید را درک کنند. این فرایند به تقویت تابآوری آنها کمک میکند، انعطافشان را بیشتر میکند و توانایی حل مسئلهشان را افزایش میدهد.
غلبه بر موانع: سفر و طبیعتگردی اغلب کودکان را با موانع و سختیهای دور از انتظار روبهرو میکند. گمکردن راه، تلاش برای برقراری ارتباط با آدمهای جدید، روبهروشدن با اختلافهای زبانی یا نبود امکانات کافی در دسترس به کودکان فرصت میدهد منتقدانه فکر کنند، راه حل پیدا کنند و مهارتهای حل مسئلهی خود را تقویت کنند و با محیط سازگار شوند.
بچهها با غلبه بر هر یک از این سختیها احساس میکنند به موفقیتی دست پیدا کردهاند و برای رویارویی با موانع جدید در آینده تواناتر شدهاند.
رشد هوش هیجانی: هوش هیجانی جنبهی مهمی از مهارت تابآوری است. سفر و طبیعتگردی کودکان را در معرض طیف گستردهای از احساسات قرار میدهد؛ از هیجان و کنجکاوی تا ترس و ناامیدی.
بچهها با تجربهکردن این احساسها یاد میگیرند که احساساتشان را مدیریت و دیدگاههای دیگران را درک کنند و حس همدلی را در خود پرورش دهند. هوش هیجانی توانایی آنها برای مقابله با ناملایمات و ایجاد روابط پایدار را افزایش میدهد.
رشد تابآوری فرهنگی: وقتی بچهها به مقصدهای متفاوت سفر میکنند و با افرادی با پیشینههای مختلف ارتباط برقرار میکنند، یاد میگیرند که تفاوتها را بپذیرند و از نقاط مشترکی استقبال کنند که همهی ما را به هم پیوند میدهد. رویارویی با فرهنگهای متنوع قدرت سازگاری و انعطافپذیری افراد را بیشتر میکند. بچهها هم با گذر از موقعیتهای ناآشنا و تجربهی تعاملات بینفرهنگی، احساس همدلی و درک بیشتری پیدا میکنند.
برنامههای مبتنی بر ماجراجویی به کودکان کمک میکند تا مهارتهای مرتبط با تابآوری را به دست آورند. همچنین فعالیتهایی مانند پیادهروی، چادرزدن و ورزشهای ماجراجویانه میتواند پشتکار، اعتمادبهنفس و مدیریت موقعیتهای خطرساز را به کودکان آموزش دهد که همگی از اجزای مهم تابآوری هستند.
Comments
Post a Comment